jueves, 24 de noviembre de 2011

De vuelta con los enigmas 3.

Ilusiones, infinito y sueños.
Escaleras infinitas que consiguen una arquitectura que hace posible ir al origen de las ideas. En un bucle sin fin, los personajes se pierden en un mundo en el que el movimiento perpetuo es posible. El conocimiento está lleno de caminos que se pierden en el infinito y más allá. La ciencia, el arte y el infinito se unen para mostrar que la música, las matemáticas y las artes comparten el interés por esos bucles del pensamiento con los que nuestro cerebro nos engaña, y no sólo en el mundo onírico. La realidad siente un deseo absurdo de irrealidad.


¿Dónde podemos encontrar la escalera de la que hablamos? Qué relación guardan la música de Bach, las matemáticas de Gödel y los dibujos de Escher con las escaleras infinitas y la irrealidad? Porque es absurdo el deseo de irrealidad? Quién afirmó tal cosa?
Pista: los personajes están en una película Cuál es?

2 comentarios:

  1. As escaleiras das que estamos a falar son obra do artista holandés M.C.Escher e podemos atopalas nos efectos ópticos creados polo mesmo autor. Moitos arquitectos inspiráronse nelas para facer os seus deseños. A relación entre a música de Bach, as matemáticas de Gödel e os debuxos de Escher atopámola no libro “Gödel, Escher e Bach, Un eterno e grácil bucle” de Douglas Hofstadter. A afirmación da que a realidade sinte un desexo absurdo de irrealidade é realizada por Robert Musil, un escritor austríaco.
    Este enigma foi moito máis complicado ca os anteriores e, polo tanto, a búsqueda da información levoume moito máis tempo. A primeira cousa que comecei a procurar foi a relación entre Bach, Escher e Gödel, e pronto atopei o libro no que aparece dita comparación. Dende este punto foi máis doado localizar as infinitas escaleiras de Escher e os seus xogos ópticos. Hachar a frase de Rober Musil sobre o desexo absurdo da irrealidade foi, quizais, o máis complicado.

    ResponderEliminar
  2. As escaleiras das que estamos a falar son obra do artista holandés M.C.Escher e podemos atopalas nos efectos ópticos creados polo mesmo autor ao mesmo tempo que na película “Origen”; pista que atopamos cando nos di que fala de soños, dun mundo irreal pero non necesariamente debuxado. Moitos arquitectos inspiráronse nelas para facer os seus deseños. A relación entre a música de Bach, as matemáticas de Gödel e os debuxos de Escher atopámola no libro “Gödel, Escher e Bach, Un eterno e grácil bucle” de Douglas Hofstadter. A afirmación da que a realidade sinte un desexo absurdo de irrealidade é realizada por Robert Musil, un escritor austríaco.
    Este enigma foi moito máis complicado ca os anteriores e, polo tanto, a búsqueda da información levoume moito máis tempo. A primeira cousa que comecei a procurar foi a relación entre Bach, Escher e Gödel, e pronto atopei o libro no que aparece dita comparación. Dende este punto foi máis doado localizar as infinitas escaleiras de Escher e os seus xogos ópticos. Hachar a frase de Rober Musil sobre o desexo absurdo da irrealidade foi, quizais, o máis complicado.

    ResponderEliminar