miércoles, 31 de diciembre de 2014

Enigma 3: Como la araña teje su tela...


Vivimos en un teatro que cada día “alza el telón” pero el personaje principal no aparece. Nuestro hombre en realidad sólo es una metáfora, como el teatro, el cine... Metáforas sucesivas  que nos dejan en su lugar una sensación de vacío al mismo tiempo que una sucesión de mentiras. Pero "conocer es simplemente trabajar con la metáfora favorita de uno... porque la construcción de metáforas es el instinto fundamental del hombre" y "Sentirse perdido implica, por lo pronto, sentirse: esto es, hallarse, encontrarse a sí mismo, pero a la par, ese "sí mismo" que encuentra el hombre al sentirse, consiste precisamente en un puro estar perdido"

-¿Y cómo hemos terminado aquí?
-Piénsalo Ariadna ¿cómo hemos terminado aquí? ¿Donde estas ahora?
-¿Estamos soñando?

Buscamos la metáfora original que dio lugar a las demás, buscamos el personaje principal que está desaparecido y la relación entre las citas, su autores y la conversación final

10 comentarios:

  1. Alex Méndez Fernández

    O parágrafo inicial lévanos a Nietzsche, e ao seu perspectivismo, e máis concretamente a un dos seus supostos fundamentais:s: o carácter que de ficción ten a realidade.
    Na súa concepción antropolóxica o home é un animal de ficcións para o que “coñecer é simplemente traballar coa metáfora favorita dun … porque a construción de metáforas é o instinto fundamental do home”.
    Niietzsche foi o primeiro en suxerir a exclusión da idea de “coñecer a verdade”, como se esta fora algo allea a toda interpretación, como se puidese darse unha verdade aséptica, purificada, allea a toda vontade de poder e descomprometida co interese humano.
    Na cultura occidental a linguaxe é capaz de transmitir a auténtica realidade e a procura do coñecemento é algo instintivo do ser humano, Nietzsche basea toda a súa filosofía na crítica á cultura occidental, e defende que a linguaxe fórmase mediante a elaboración de diferentes metáforas por parte do ser humano e por iso que a linguaxe non representa a realidade, ademais que a linguaxe non nace da necesidade de procura de coñecemento do ser humano senón da necesidade de manifestar a súa capacidade artística.
    Nietzsche explica a xenealoxía da linguaxe como a elaboración dun concepto e o seu carácter metafórico ou pacto gregario no que consiste o nihilismo e o superhome. O coñecemento realmente é un modo de engano, ilusión, ata unha forma de esquecemento.

    ResponderEliminar
  2. Alex Méndez Fernández

    Se ben atopei rapidamente a figura de Nietzsche cando introducín “metáfora” e “coñecemento” no buscador, chegar a buscar unha conexión coa araña e a arañeira levoume un pouco máis, pero cheguei a atopar esta cita:
    “...como a araña tece a súa tea, así estamos obrigados a concibir tódalas cousas só baixo esas formas”. E así, “toda a regularidade das órbitas dos astros e dos procesos químicos, regularidade que tanto respecto nos infunde, coincide no fondo con aquelas propiedades que nós introducimos nas cousas, de modo que, con isto, nos infundimos respecto a nós mesmos.”
    Nietzsche resume a súa doutrina na frase: “non pensamos o que non é. Nós, no outro extremo, dicimos o que pode ser pensado debe ser realmente unha ficción”. Para el a aparencia, a ilusión e a ficción non poden ser censurados, xa que o perspectivismo é imprescindible. Trátase de inventar irrealidades e facelas cribles ata o punto de que se convertan en realidades.
    O concepto non é para este filósofo o medio máis axeitado para atrapar o real, xa que o ser é cambio e devir, e resístese a ser atrapado nunhas redes como as do concepto, que son fixas e inamovibles.
    Pensar conceptualmente é esquecer o individual e concreto para xeneralizar e chegar ao abstracto. Se analizamos todo o percorrido que segue a mente para chegar ao pensamento abstracto e a elaboración conceptual, vemos que pensar é un proceso de esquecemento progresivo do real.
    Como primeiro paso deste percorrido os nosos sentidos, en presenza dunha realidade singular elaboran unha imaxe concreta, que xa non é a cousa mesma, senón a súa representación. Ao elaborar a imaxe concreta, que xa non é a cousa en si mesma, senón a súa representación, a súa imaxe no coñecemento sensible, estamos operando coa primeira metáfora, que é a primeira forma de esquecemento. A im axe alude á cousa, pero non é a mesma cousa. Esa imaxe concreta para poderse transformar en concepto terá que poder ser usada para referirse a unha multiplicidade de realidades, que xa non son idénticas á primeira, terá que perder a imaxe a forza sensible e concreta da que xurdiu, para transformarse en algo intelectual e abstracto.
    O concepto é unha segunda metáfora que xa esqueceu a súa orixe, que xa pouco ten que ver coa experiencia orixinaria da que xurdiu. Entre o que vimos e o que pensamos xa houbo un proceso de esquecemento e infidelidade á experiencia.
    A fonte orixinal da linguaxe e do coñecemento non radica na lóxica senón na imaxinación, na capacidade radical e innovadora que ten a mente humana de crear metáforas, enigmas e modelos.

    ResponderEliminar
  3. Alex Méndez Fernández

    Por isto a verdade é para Nietzsche “un exército en movemento de metáforas”. As verdades son ilusións das que se esqueceu que o son, metáforas que se gastaron e non teñen forza sensible”.
    Fronte á linguaxe da razón, do concepto, Nietzsche propón a linguaxe da imaxinación, baseada na metáfora. Mentres que a linguaxe conceptual pretende ser un fiel reflexo da realidade a linguaxe metafórica respecta o movemento da realidade e a súa pluriformidade. A linguaxe conceptual é o da lóxica dogmática, e a linguaxe metafórica é a linguaxe da arte, da vida, da ambivalencia, da beleza, expresión da liberdade da vontade.
    O diálogo pertence á película Inception (A orixe), que é un thriller de ciencia ficción na que un home ten a habilidade ou poder de invadir os sonos doutras persoas para roubar os seus secretos nun proceso de extracción. O título da película Inception fai referencia ao acto de incoación, que é implantar unha idea a través dun sono.
    Esta película afronta a dúbida de non poder diferenciar os sonos da realidade, un vello dilema que conecta coa crítica á cultura occidental de Nietzsche.
    As rúas de París son o escenario do sono no que Cobb deixa que Ariadne experimente por primeira vez un sono manipulado, baseado nas rúas de París que ela coñece e que está poboado polo subconsciente de Coob. Ariadne esperta cando Mal (a muller xa falecida de Coob a apuñala).
    O diálogo que se recolle no enunciado do enigma é o que manteñen Cobb e Ariadne xusto cando despertan despois desta incursión no mundo dos sonos, e atópanse no taller de Coob.
    Semella, xusto este diálogo, no que se funden realidade e ilusión, querer afondar na idea de Nietzsche, de que o mundo real (o taller de Coob) é moito máis pequeno que o mundo da imaxinación, as rúas de París.
    Para rematar un último apunte que merece a pena salientar, porque nos devolve ao principio: Ariadne, a protagonista, en certo modo salvadora de Coob na película, fai referencia a outra Ariadna. Ariadna na mitoloxía grega, foi a filla do Rey de Creta, Minos, que axudou ao seu namorado Teseo cunha espada máxica e un novelo do fío que estaba fiando para que puidese atopar o camiño de saída do labirinto tras matar ao Minotauro.
    O fío volve a traer á memoria ás arañeiras, algo tan pequeno e insignificante coma o fío volveuse preciso para salvar a Teseo e vencer ao Minotauro, tan poderoso e grotesco.

    ResponderEliminar
  4. IRIA SALVADO RUBIO
    «...conocer es simplemente trabajar con la metáfora favorita de uno... porque la construcción de metáforas es el instinto fundamental del hombre.» La voluntad de ilusión en Nietzsche y Derrida. Según Nietzsche vivimos pensado completamente bajo la influencia de los efectos de lo ilógico.
    <>. ORTEGA Y GASSET, José. Unas lecciones de metafísica. Para Ortega, Metafísica es que el hombre hace cuando busca una orientación radical a su incómoda situación. Esto pre-supone que la situación del hombre es desorientación (sentirse perdido).
    Nietzsche ha legado una lectura de la metáfora originaria, la tensión original entre la cultura apolínea y la dionisíaca a propósito del mito de Ariadna. El tema de la repetición nietzscheana que preocupa asimismo a Freud, aparece como pensamiento de futuro y pone en cuestión la ley –la generalidad– al criticar el mito de la racionalidad apolínea y los mecanismos de censura de una realidad humana más profunda y creativa.
    Por tanto la metáfora original está basada en el Mito del Minotauro y el hilo de Ariadna.

    Proceso : en primer lugar he buscado las citas en google, llegando a alcanzar las siguientes páginas webs: http://www.konvergencias.net/vasquezrocca129.htm , http://serbal.pntic.mec.es/~cmunoz11/nietdomingo.html , http://seguvor.blogspot.com.es/2014/10/la-metafisica-como-salvacion.html . Una vez leída la información necesaria busqué el mito del Minotauro y el hilo de Ariadna, entrando en: http://www.nodulo.org/ec/2003/n019p18.htm

    ResponderEliminar
  5. Calderón de la Barca “El Gran teatro el mundo” publicado en 1655. El tema fundamental es el de la vida humana como un teatro donde cada persona representa un papel. Esta imagen de la vida humana como un tetaro cada uno con su papel puede apreciarse desde la antigüedad en filosofos como Platón o los pitagóricos. Se divulga sobre todo en la obra de los estoicos, en particular en las Epístolas morales a Lucilio de Séneca y el Enquiridion de Epícteto.

    No olvides que es comedia nuestra vida
    y teatro de farsa el mundo todo
    que muda el aparato por instantes
    y que todos en él somos farsantes;
    acuérdate que Dios, de esta comedia
    de argumento tan grande y tan difuso,
    es autor que la hizo y la compuso.

    Esta es una estrofa de un fragmento de la obra de Quevedo, el Epicteto y Phocílides en español con consonates fuente directa del tema del teatro del mundo en Calderón.
    http://es.wikipedia.org/wiki/El_gran_teatro_del_mundo


    Esta temática de la percepción de la realidad y el mundo de los sueños aparece en la película “Inception” (2010). Dom Cobb es un experto en el arte de apropiarse, durante el sueño, de los secretos del subconsciente ajeno.
    http://www.filmaffinity.com/es/film971380.html

    La conversación que tiene lugar en una cafetería de París, mientras los interlocutores, Cobb y Ariadna, es una escena de esta película, en la cual ambos se encuentran en el mundo de los sueños. Ariadna es la arquitecta contratada por Cobb para fabricar un laberinto en un mundo de los sueños. En la mitología griega Ariadna ayuda a Teseo a escapar del laberinto del Minotauro situado en el palacio de Cnossos en Creta la isla griega.
    Otro mito es el de la tejedora Aracne. En la mitología grecorromana Aracne fue una gran tejedora que alardeó de ser más habilidosa que la divina Minerva, equivalente romana de Atenea, diosa de la artesanía y la sabiduría. Minerva, ofendida, entró en competición con Aracne, pero, según cuenta Ovidio, no pudo superarla. Además, el tema elegido por Aracne, los amores de los dioses, fue ofensivo, y Minerva la transformó en una araña.

    La metáfora original que dio lugar a las demás, consiste en nuestros sentidos.

    El autor de la cita “...conocer es simplemente...” , es Nietzsche. En varios pasajes de sus obras, pero sobre todo, en su pequeño escrito Sobre Verdad y Mentira en sentido extramoral (que vió la luz como póstumo en 1903), va aclarando que la fuente original del lenguaje y del conocimiento no está en la lógica sino en la imaginación. En la capacidad radical e innovadora que tiene la mente humana de crear metáforas, enigmas y modelos. El edificio de la ciencia se alza sobre las arenas movedizas de ese origen. La consumación de la historia de la Filosofía es por tanto, de acuerdo con Nietzsche, la filosofía de la ilusión: Nuestra grandeza reside en la suprema ilusión, pues es ahí donde somos creadores. Según Nietzsche vivimos pensado completamente bajo la influencia de los efectos de lo ilógico.
    http://serbal.pntic.mec.es/~cmunoz11/nietdomingo.html

    El otro autor de la cita “Sentirse perdido implica...” es José Ortega y Gasset y aparece reflejada en “Lecciones de metafísica”. Para Ortega el objetivo de la filosofía es encontrar el Ser Fundamental del mundo. Todo contenido de conciencia es, por definición, fragmentario, y no sirve para ofrecer el sentido del mundo y de la existencia. Este sentido sólo se encuentra en el «Ser Fundamental» o «El Todo». La Filosofía es el saber que se encarga de aproximarnos a esta cuestión.
    http://es.wikipedia.org/wiki/Jos%C3%A9_Ortega_y_Gasset#Obras_principales

    Enrique Beiro 2ºBACH A

    ResponderEliminar
  6. La metáfora original que dio lugar a las demás es: "verdad es un ejército móvil de metáforas” equivale en Nietzsche a la afirmación de que hay que abandonar la idea de “representar la realidad” por medio del lenguaje y, con ello, la idea de descubrir un contexto único para todas las vidas humanas. Por otra parte el personaje principal que está desaparecido es el hombre, ya que según Ortega, autor de la cita, la vida, es primariamente encontrarse uno sumergido entre las cosas, y mientras es sólo esto consiste en sentirse absolutamente perdido. La relación entre estas dos citas viene directamente vinculada a la relación que tuvieron sus autores, siendo Nietzsche y Ortega dos filósofos asociados a la corriente del vitalismo; más allá de esta correlación entre ellos, ambas citas reflejan una búsqueda de interpretar la verdad, la vida. Porque encontrar la metáfora favorita de cada uno, es encontrar así mismo, aunque esto conlleve la sensación total de estar perdido. La conversación final es una diálogo perteneciente a la película Inception (Origen), en la cual el protagonista es capaz de intervenir en los sueños de los demás, a lo largo de la película el espectador está sumido en un bucle entre realidad y sueño dificil de distinguir. Este flim afronta la duda entre sueños y realidad, un dilema que conecta con la crítica a la cultura occidental de Nietzche y la sensación de pérdida que plantea Ortega en sus textos.
    BIBLIOGRAFÍA:
    -Para comenzar seleccione la citas, y las pegue en la barra de busquedad de Google, esto me llevo a encontrar dos páginas que me funcionario con guía para realizar la respuesta del enigma:
    1) http://www.konvergencias.net/vasquezrocca129.htm
    2) http://seguvor.blogspot.com.es/2014_09_28_archive.html
    A partir de estas dos páginas fui sacando mis propias conclusiones. Más adelante teclee: relación entre Nietzsche y Ortega, así encontré la siguiente página que me ayudo a comprender la relación entre sus teorías:
    http://sergio-hinojosa.blogspot.com.es/2013/04/comparacion-ortega-y-gasset-nietzsche.html
    Por último, también copié y pegué el diálogo en google, encontrando así:
    http://www.forocoches.com/foro/showthread.php?t=2723624
    en la cual comentaban este diálogo de la película Origen, y para comentar su argumento solo me hizo falta echar la memoria atrás para recordar cuando la vi. El resto de conclusiones la complete con mi interpretación personal de ellas.
    STEFANY SANABRIA FERNANDES, 2ºBACH B

    ResponderEliminar
  7. Alexandre González Valdés 2º BACH B8 de marzo de 2015, 15:31

    O primeiro parágrafo achéganos a Nietzsche, e ao seu perspectivismo
    Na súa concepción antropolóxica o home é un animal de ficcións para o cal “coñecer é simplemente traballar coa metáfora favorita dun … porque a construción de metáforas é o instinto fundamental do home”.
    Nietzsche foi o primeiro filósofo en suprimir a idea de “coñecer a verdade”.

    Na cultura occidental a linguaxe é capaz de transmitir a auténtica realidade Nietzsche basea toda a súa filosofía na crítica á cultura occidental, e defende que a linguaxe fórmase mediante a elaboración de diferentes metáforas, polo que non representa a realidade.

    O coñecemento realmente é un modo de engano, ilusión, ata unha forma de esquecemento.

    Ao introducir no buscador os conceptos “coñecemento” e “metáfora” atópase rápidamente a relación con este filósofo, pero encontrar a relacion coa tea de araña non é tan doado, aínda que acabei encontrando a seguinte cita:
    “...como a araña tece a súa tea, así estamos obrigados a concibir tódalas cousas só baixo esas formas”. E así, “toda a regularidade das órbitas dos astros e dos procesos químicos, regularidade que tanto respecto nos infunde, coincide no fondo con aquelas propiedades que nós introducimos nas cousas”
    Para el a aparencia, a ilusión e a ficción non poden ser censurados, xa que o perspectivismo é imprescindible. Trátase de inventar irrealidades e facelas cribles ata o punto de que se convertan en realidades.
    A fonte orixinal da linguaxe e do coñecemento non radica na lóxica senón na imaxinación, na capacidade radical e innovadora que ten a mente humana de crear metáforas, enigmas e modelos.
    Fronte á linguaxe da razón, do concepto, Nietzsche propón a linguaxe da imaxinación, baseada na metáfora.
    O diálogo pertence á película Inception (A orixe), un thriller de ciencia ficción na que un home ten a habilidade de invadir os sonos doutras persoas para roubar os seus segredos.
    Esta película expón o conficto entre soño e vixilia que conecta coa crítica á cultura occidental de Nietzsche.
    As rúas de París son o escenario do sono no que Cobb deixa que Ariadne experimente por primeira vez un sono manipulado. Ariadne esperta cando Mal (a muller xa falecida de Coob a apuñala).
    O diálogo recollido no enigma é o que manteñen Cobb e Ariadne xusto cando espertan, atópanse no taller de Coob.
    BIBLIOGRAFIA:
    http://pendientedemigracion.ucm.es/info/nomadas/16/avrocca_nietzschederrida.pdf
    http://serbal.pntic.mec.es/~cmunoz11/nietdomingo.html
    http://www.precriticas.com/blog/la-explicacion-del-final-de-origen-II/
    http://es.wikiquote.org/wiki/Inception
    http://desdirdhouse.wix.com/cine-de-ciencia#!psique

    ResponderEliminar

  8. Enigma 3: como a araña na arañeira...

    Vivimos nun teatro que cada día "alza o pano" pero a personaxe principal non aparece. O noso home en realidade só é unha metáfora, como o teatro, o cine. Metáforas sucesivas que nos deixan no seu lugar unha sensación de baleiro ao mesmo tempo que unha sucesión de mentiras. Pero "coñecer é simplemente traballar coa metáfora favorita dun ... porque a construción de metáforas é o instinto fundamental do home" e "Sentirse perdido implica, polo pronto, sentirse: isto é, acharse, atoparse a si mesmo, pero á par, ese "se mesmo" que atopa o home ao sentirse, consiste precisamente nun puro estar perdido"

    -E como rematamos aquí?
    -Pénsao Ariadna como rematamos aqui? Onde estas agora?
    -Estamos a soñar?

    Buscamos a metáfora orixinal que deu lugar ás demais, buscamos a personaxe principal que está desaparecida e a relación entre as citas, o seus autores e lugar onde tivo lugar a conversa final


    Para encamiñar este enigma introdución en google as citas do texto e indaguei nos pensamentos de Nietzsche e Ortega y Gasett para relacionalas.

    O enigma presentado derívanos á cuestión do perspectivismo en Nietzsche e o carácter ficticio que ten a realidade.

    Antropolóxicamente falando, a concepción do home é a dun animal de ficcións e que argumenta que “coñecer é simplemente traballar coa metáfora favorita dun … porque a construcción de metáforas é o instinto fundamental do home”.

    Nietzsche cataloga a verdade como algo alleo a interpretacións, por iso non se pode coñecer. Pasa a definir a verdade como “un exército móbil de metáforas” por iso a linguaxe é considerada unha ferramente incapaz de representar a realidade nin crear un contexto único para tódalas persoas.

    Como araña que tece a súa tela, así estamos obrigados a concebir as cousas …, creando un mundo de metáforas e tecendo unha realidade a partir delas.

    Penso que o teatro que cada día “alza o pano” son as metáforas que o protagonista conforma sobre a súa propia realidade, a súa vida, logo este protagonista desaparecido é o home que non se pode ver a si mesmo no teatro da súa representación. Pero según Ortega y Gaset a vida, este teatro do que falamos, consiste en atoparse, cando nos sentimos perdidos esto implica atoparnos a nós mesmo, que consiste no puro estar perdido. Para Ortega metafisicamente a exencia do home é estar radicalmente desorientado.

    Como ata o de agora vin expoñendo a primeira cita corresponde a Nietzsche e o autor da segunda é Ortega y Gasset

    Agora escribo a conversa en google e lévame á páxina da película Inception (Origen),

    A conversa final pertence a película “Orixe”, ten lugar en París, que trata o tema da contraposición entre a realidade e o soño. O protagonista é capaz de meterse nos soños da xente, logo de manipular o de Ariadna, ambos manteñen esta conversa onde a realidade e o mundo das fantasías soñadas se contrapoñen e se funden ao mesmo tempo.



    Bibliografía:

    https://serbal.pntic.mec.es/...nietdomingo.html

    https://es.wikiquote.org/Inception

    https://konvergencias.net/vasquezrocca129.htm

    https://wikipedia.org/Friedrich_Nietzsche
















    Alexandre Rodríguez Vilas

    2º Bach. B

    ResponderEliminar
  9. La primera metáfora, la original, la que dio lugar a las otras es la de "verdad es un ejército móvil de metáforas"ya que equivale a la afirmación de Nieszche de la necesidad de abandonar la idea del lenguaje como medio de representación de la realidad y por tanto tener la visión de construir un contexto propio para todas las vidas humanas.
    Por otra parte, Ortega, el autor de la cita, explica en sus textos que es el hombre el que está perdido: "El hombre se siente perdido, no por ratos, no algunas veces sino siempre, o lo que es igual, que el hombre consiste sustantivamente en sentirse perdido. ¡Sentirse perdido! ¿Han reparado ustedes bien en lo que esas palabras por si mismas significan, sin trascender de ellas para nada? Sentirse perdido implica, por lo pronto, sentirse: esto es, hallarse, encontrarse a sí mismo, pero a la par, ese sí mismo que encuentra el hombre al sentirse, consiste precisamente en un puro estar perdido.”

    Para entender la relación entre esas dos citas, fue necesario, primero, entender la relación entre los dos autores. Tanto Ortega como Nieszche fueron dos filósofos que defendieron el vitalismo y en ambas citas se refleja la búsqueda de interpretar la verdad, la vida. Bien es cierto que encontramos diferencias entre los dos autores; mientras Nieszche entendía la vida en sentido biológico, Ortega lo hacía en sentido histórico y biográfico.

    Por último, el diálogo pertenece a la película "Origen", en la que el espectador se ve dificultado a la hora de separar las partes del sueño y de la realidad. El protagonista es capaz de intervenir en los sueños de los demás y dificulta la separación de éstos. Este dilema entre el sueño y la vigilia es propio de casi todos los filósofos, desde Descartes a Ortega y Nieszche y conecta la crítica de la cultura occidental de Nietszche con la sensación de estar perdido hallada en la cita de Ortega.

    BIBLIOGRAFIA:

    En primer lugar tecleé las dos citas para ver quiénes eran sus autores. Después encontré estas dos páginas que me fueron bastante útiles:
    http://seguvor.blogspot.com.es/2014_09_28_archive.html
    http://www.konvergencias.net/vasquezrocca129.htm

    Para comprender la relación entre Nieszche y Ortega me informé en los siguientes links: http://www.selectividad.tv/S_FF_4_3_6_S_el_vitalismo:_ortega_y_gasset_y_nietzsche.html
    http://www.estudiapuntes.com/relacion-de-ortega-con-nietzsche.html
    http://www.e-torredebabel.com/Historia-de-la-filosofia/Filosofiacontemporanea/Nietzsche/Nietzsche-Vitalismo.htm
    Por último, tecleé el diálogo final y me salió esta pagina:
    http://www.forocoches.com/foro/showthread.php?t=2723624
    Para responder a la última parte del enigma, me informé sobre la película y vi un trozo de ella, ya que aunque tenía una ligera idea de su argumento, no era suficiente.

    Isabel Quevedo Montero

    ResponderEliminar
  10. ENIGMA 3:

    La primera metáfora, la original, la que dio lugar a las otras es la de "verdad es un ejército móvil de metáforas"ya que equivale a la afirmación de Nieszche de la necesidad de abandonar la idea del lenguaje como medio de representación de la realidad y por tanto tener la visión de construir un contexto propio para todas las vidas humanas.
    Por otra parte, Ortega, el autor de la cita, explica en sus textos que es el hombre el que está perdido: "El hombre se siente perdido, no por ratos, no algunas veces sino siempre, o lo que es igual, que el hombre consiste sustantivamente en sentirse perdido. ¡Sentirse perdido! ¿Han reparado ustedes bien en lo que esas palabras por si mismas significan, sin trascender de ellas para nada? Sentirse perdido implica, por lo pronto, sentirse: esto es, hallarse, encontrarse a sí mismo, pero a la par, ese sí mismo que encuentra el hombre al sentirse, consiste precisamente en un puro estar perdido.”

    Para entender la relación entre esas dos citas, fue necesario, primero, entender la relación entre los dos autores. Tanto Ortega como Nieszche fueron dos filósofos que defendieron el vitalismo y en ambas citas se refleja la búsqueda de interpretar la verdad, la vida. Bien es cierto que encontramos diferencias entre los dos autores; mientras Nieszche entendía la vida en sentido biológico, Ortega lo hacía en sentido histórico y biográfico.

    Por último, el diálogo pertenece a la película "Origen", en la que el espectador se ve dificultado a la hora de separar las partes del sueño y de la realidad. El protagonista es capaz de intervenir en los sueños de los demás y dificulta la separación de éstos. Este dilema entre el sueño y la vigilia es propio de casi todos los filósofos, desde Descartes a Ortega y Nieszche y conecta la crítica de la cultura occidental de Nietszche con la sensación de estar perdido hallada en la cita de Ortega.

    BIBLIOGRAFIA:

    En primer lugar tecleé las dos citas para ver quiénes eran sus autores. Después encontré estas dos páginas que me fueron bastante útiles:
    http://seguvor.blogspot.com.es/2014_09_28_archive.html
    http://www.konvergencias.net/vasquezrocca129.htm

    Para comprender la relación entre Nieszche y Ortega me informé en los siguientes links: http://www.selectividad.tv/S_FF_4_3_6_S_el_vitalismo:_ortega_y_gasset_y_nietzsche.html
    http://www.estudiapuntes.com/relacion-de-ortega-con-nietzsche.html
    http://www.e-torredebabel.com/Historia-de-la-filosofia/Filosofiacontemporanea/Nietzsche/Nietzsche-Vitalismo.htm
    Por último, tecleé el diálogo final y me salió esta pagina:
    http://www.forocoches.com/foro/showthread.php?t=2723624
    Para responder a la última parte del enigma, me informé sobre la película y vi un trozo de ella, ya que aunque tenía una ligera idea de su argumento, no era suficiente.

    ResponderEliminar